μορτίρι

μορτίρι και μουρτίρι, τὸ (Μ)

1. το μορτάρι

2. φρ. «κοπανίζω τὸ νερὸ εἰς τὸ μουρτίρι» — ματαιοπονώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. morter].